Zachód słońca nad Bałtykiem
©Kasia Sawicka (Poddąbie, lipiec 2012 r.)
PRACA BIERZE UDZIAŁ W KONKURSIE ENDO “KARTKA Z KALENDARZA”
>>ENDO>>
Na Dzień Ojca – Prośby Twojego Dziecka
Nie psuj mnie. Dobrze wiem, że nie powinienem mieć tego wszystkiego, czego się domagam. To tylko próba sił z mojej strony.
Nie bój się stanowczości. Właśnie tego potrzebuję – poczucia bezpieczeństwa.
Nie bagatelizuj moich złych nawyków. Tylko ty możesz pomóc mi zwalczyć zło, póki jest to jeszcze w ogóle możliwe.
Nie rób ze mnie większego dziecka, niż jestem. To sprawia, że przyjmuje postawę głupio dorosłą.
Nie zwracaj mi uwagi przy innych ludziach, jeśli nie jest to absolutnie konieczne. O wiele bardziej przejmuję się tym, co mówisz, jeśli rozmawiamy w cztery oczy.
Nie chroń mnie przed konsekwencjami. Czasami dobrze jest nauczyć się rzeczy bolesnych i nieprzyjemnych.
Nie wmawiaj mi, że błędy, które popełniam, są grzechem. To zagraża mojemu poczuciu wartości.
Nie przejmuj się za bardzo, gdy mówię, że cię nienawidzę. To nie ty jesteś moim wrogiem, lecz twoja miażdżąca przewaga !
Nie zwracaj zbytniej uwagi na moje drobne dolegliwości. Czasami wykorzystuję je, by przyciągnąć twoją uwagę.
Nie zrzędź. W przeciwnym razie muszę się przed tobą bronić i robię się głuchy.
Nie dawaj mi obietnic bez pokrycia. Czuję się przeraźliwie tłamszony, kiedy nic z tego wszystkiego nie wychodzi.
Nie zapominaj, że jeszcze trudno mi jest precyzyjnie wyrazić myśli. To dlatego nie zawsze się rozumiemy.
Nie sprawdzaj z uporem maniaka mojej uczciwości. Zbyt łatwo strach zmusza mnie do kłamstwa.
Nie bądź niekonsekwentny. To mnie ogłupia i wtedy tracę całą moją wiarę w ciebie.
Nie odtrącaj mnie, gdy dręczę cię pytaniami. Może się wkrótce okazać, że zamiast prosić cię o wyjaśnienia, poszukam ich gdzie indziej.
Nie wmawiaj mi, że moje lęki są głupie. One po prostu są.
Nie rób z siebie nieskazitelnego ideału. Prawda na twój temat byłaby w przyszłości nie do zniesienia. Nie wyobrażaj sobie, iż przepraszając mnie stracisz autorytet. Za uczciwą grę umiem podziękować miłością, o jakiej nawet ci się nie śniło.
Nie zapominaj, że uwielbiam wszelkiego rodzaju eksperymenty. To po prostu mój sposób na życie, więc przymknij na to oczy.
Nie bądź ślepy i przyznaj, że ja też rosnę. Wiem, jak trudno dotrzymać mi kroku w tym galopie, ale zrób, co możesz, żeby nam się to udało.
Nie bój się miłości. Nigdy.
Finał centralny XXVIII OWE w Katowicach
OLIMPIJCZYCY W KATOWICACH
Ponad 31 tysięcy uczniów wystartowało w tegorocznej XXVIII Olimpiadzie Wiedzy Ekologicznej, najpopularniejszej olimpiadzie w Polsce. Jej ostatni etap – finał centralny odbył się w dniach 7-9 czerwca br. w Katowicach. Organizacja finału centralnego po 25 latach w sercu Śląska była niepowtarzalną okazją do przekonania się jak bardzo ten region zmienił się w tym czasie. Aktualnie Katowice to nie tylko kopalnie i huty, kojarzące się z zanieczyszczonym środowiskiem, ale również czyste i zielone miasto, a „czarny Śląsk” pięknie się zazielenił. W tym roku trzy pierwsze miejsca zajęli: Justyna Drankowska z III LO im. C.K. Norwida w Zamościu, Laura Wiktoria Dymarz z V LO im. Andrzeja Struga w Gliwicach i Monika Mierzwa z LO w Rudniku n. Sanem. Wszyscy finaliści i laureaci mają zagwarantowany wstęp na 60 publicznych uczelni wyższych bez postępowania kwalifikacyjnego na kierunki przyrodnicze i techniczne związane z ochroną i kształtowaniem środowiska. Nieodłącznym elementem Olimpiady jest wycieczka terenowa, podczas której w tym roku finaliści i ich opiekunowie zwiedzili jeden z najnowocześniejszych w Polsce zakładów uzdatniania wody w Goczałkowicach, produkującego wodę dla 3 mln mieszkańców regionu. Ekolodzy odwiedzili zaporę na Jeziorze Goczałkowickim – zbiorniku zaporowym na Wiśle utworzonym w 1956 r., objętym ochroną w ramach programu Natura 2000 oraz gospodarstwo rybackie „Rybaczówka”. Rejs kutrem po akwenie o powierzchni 3200 ha i pojemności ponad 150 mln m sześć. z pewnością pozostanie wszystkim w pamięci na długo.
Więcej: “Trybuna Leśnika” nr 7-8/2013 i “AURA” nr 9/2013
Zapraszam do obejrzenia zdjęć w FOTOGALERII>>>
Świat leśnych map
W dniu 20 maja br. w Instytucie Badawczym Leśnictwa w Sękocinie Starym odbył się wernisaż wystawy pt. „200 lat kartografii leśnej”.Wystawę, która powstała dzięki inicjatywie dyrektora IBL prof. dr. hab. Tomasza Zawiły-Niedźwieckiego, współorganizowały instytucje zajmujące się kartografią leśną: Dyrekcja Generalna Lasów Państwowych, Biuro Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej, Instytut Geodezji i Kartografii, Wydział Leśny SGGW oraz Ośrodek Kultury Leśnej w Gołuchowie. Prezentowane mapy pochodzą ze zbiorów organizatorów, a także Archiwum Głównego Akt Dawnych w Warszawie, Leśnego Zakładu Doświadczalnego SGGW w Rogowie oraz ze zbiorów własnych nadleśnictw i osób prywatnych.
Wystawa obejmuje ponad 120 map oraz narzędzi służących do ich sporządzania. Zgromadzono na niej wiele eksponatów pochodzących z ubiegłych stuleci. Pierwsze mapy wspomagające prowadzenie gospodarki leśnej są odręcznymi, pięknie kaligrafowanymi rysunkami, nie zawsze precyzyjnie odzwierciedlającymi położenie odwzorowanych obiektów. należą do nich m.in. „Mappa Leśnictwa Kozienickiego” z 1810 r. i „Mapa Leśnictwa Koronnego Warszawa” z 1818 r.
Niektóre mapy obszarów leśnych, np. mapy Nadleśnictw Kozienice i Zwierzyniec, zaprezentowano jako kolejne cykle planów urządzania lasu, począwszy od prowizorycznego urządzania z 1946 r., przez urządzanie definitywne w 1954 r. oraz kolejne rewizje wykonywane co 10 lat aż do ostatniej. Teren Puszczy Kozienickiej uwidoczniony jest też na mapach powstałych w Instytucie Geodezji i Kartografii pod koniec XX wieku, które przedstawiają klasyfikacje drzew i siedlisk Puszczy zinterpretowane ze zdjęć satelitarnych.
Więcej: “Trybuna Leśnika” nr 6/2013 
Potop w Piastowie
Potop – występująca w wielu wierzeniach wielka powódź zesłana przez Boga i obejmująca całą Ziemię. Najbardziej znana w Europie opowieść o potopie pochodzi z Biblii. Istnieje wiele podań o potopie znajdujących się w tradycji ludów ze wszystkich zamieszkanych kontynentów.
W Piastowie podanie o potopie jest wciąż aktualne, można rzecz: legenda wiecznie żywa. Być może jest to nasz lokalny sprzeciw twierdzeniu, że globalne zasoby wody na świecie (w tym także w Polsce) drastycznie się kurczą. Wystarczy kilkadziesiąt minut intensywnego deszczu, by kilka, kilkanaście ulic piastowskich zamieniło się w rozległe jeziora.
Wraz z upływem kolejnych lat można wysnuć wniosek, że nie zanosi się na poprawę sytuacji i utrzymanie wysokiego poziomu wód ulicznych, stanie się nową, świecką tradycją w Piastowie.
Zapraszam do obejrzenia zdjęć w FOTOGALERII>>>
Planowanie w gospodarstwie leśnym XXI wieku
Naczelnik Wydziału Urządzania Lasu i Geoinformatyki DGLP Jacek Przypaśniak
W związku z prognozowanym wzrostem użytkowania głównego w Lasach Państwowych z ok. 33 mln m3 w 2012 r. do 38-39 mln m3 w 2020 r., celowym jest podjęcie działań zmierzających do rewizji wskaźników oceny stanu ochrony gatunków i siedlisk na podstawach naukowych oraz działań informujących o roli i znaczeniu gospodarki leśnej oraz zasadach obowiązujących w PGL LP.
Najlepszym narzędziem realizacji Polityki leśnej państwa jest nowoczesny PUL, będący jednocześnie podstawowym dokumentem gospodarki leśnej. Efektem tak prowadzonej polityki jest wzrost pow. lasów ochronnych, która w Lasach Państwowych, wynosi 3,4 mln ha, co stanowi 47,7% całkowitej powierzchni leśnej. W 2011 r. istniało 1469 rezerwatów przyrody na pow. 164,5 tys. ha, w tym 66,5 tys. ha to rezerwaty leśne. W stosunku do roku 1995 liczba rezerwatów w Polsce wzrosła o 347, zaś ich pow. zwiększyła się o 43,2 tys. ha, w tym rezerwatów leśnych o 27,4 tys. ha.
Do końca 2011 r. w Polsce utworzono 823 obszary specjalnej ochrony siedlisk na pow. 3,43 mln ha, co stanowi 11% pow. lądowej Polski. Wśród nich 712 zawiera w swoich granicach tereny leśne. W tym samym okresie utworzono 144 obszary specjalnej ochrony ptaków na pow. 4,92 mln ha, co stanowi 15,8% lądowej pow. Polski. Spośród nich 138 obejmuje swym zasięgiem tereny leśne. Utworzenie sieci obszarów Natura 2000 spowodowało zmiany w planowaniu urządzeniowym, a PUL oraz uproszczone PUL poddawane są strategicznej ocenie oddziaływania na środowisko.
Według wiceministra środowiska Janusza Zaleskiego zasadnicze problemy, z którymi muszą się w najbliższym czasie zmierzyć władze leśne, to: sprawa uznawania lasów ochronnych, negatywne opinie RDOŚ dotyczące strategicznych ocen oddziaływania na środowisko planów urządzenia lasu oraz plany urządzenia lasu (PUL) dla trzech nadleśnictw Puszczy Białowieskiej: Białowieży, Browska i Hajnówki. Poruszanie kwestii PUL dla nadleśnictw puszczańskich na lata 2012-2021, w którym etat miąższościowy użytków rębnych i przedrębnych został ustalony na poziomie niespełna 47 tys. m3 grubizny netto rocznie, nie mogło się obejść bez dyskusji. Minister podkreślił jednak, że PUL dla tych trzech nadleśnictw należy traktować zupełnie inaczej niż wszystkie inne plany u.l. w całym kraju.
Więcej: “Trybuna Leśnika” nr 4/2013
Międzynarodowy Dzień Lasów
Wielkoobszarowa inwentaryzacja a stan zasobów leśnych w Polsce
Prowadzenie Wielkoobszarowej Inwentaryzacji Stanu Lasu (WISL) jest jednym z warunków uczestnictwa naszego kraju w procesach międzynarodowych dotyczących bieżącej problematyki lasów i leśnictwa, zgodnie z zasadami trwałego i zrównoważonego rozwoju.
W celu zagwarantowania odpowiednich metod dla gospodarki leśnej konieczna jest bieżąca rejestracja stanu lasów i ich zasobów, oparta na wskaźnikach zatwierdzonych przez IV Konferencję Ministrów w Wiedniu w 2003 r. Działania IBL na rzecz Wielkoobszarowych Inwentaryzacji Stanu Lasów uzyskały merytoryczne i finansowe wsparcie Departamentu Leśnictwa Ministerstwa Środowiska i Dyrekcji Generalnej Lasów Państwowych. Metodyka tej inwentaryzacji została opracowana przez pracowników naukowych Instytutu Badawczego Leśnictwa w oparciu o wyniki badań krajowych i światowych.
Początkiem całego przedsięwzięcia było zlecenie IBL przez DGLP w 1999 r. w ramach rocznego projektu badawczego opracowania metodyki wykonywania wielkopowierzchniowej inwentaryzacji stanu lasu. W 2002 r. pracownicy Biura Urządzania Lasu i Geodezji Leśnej przeprowadzili pierwsze prace pilotażowe w woj. wielkopolskim. W 2005 r. została zatwierdzona przez ministra środowiska instrukcja wykonywania Wielkoobszarowej Inwentaryzacji Stanu Lasu. W latach 2005–2010 przeprowadzono pomiary pierwszego cyklu WISL. Po jego zakończeniu wskazano na potrzebę modyfikacji Instrukcji do wykonywania II cyklu pomiarów, w tym bardzo ważnej kontroli jakości pomiarów.
Więcej: “Trybuna Leśnika” nr 3/2013
Ogólnopolska Wystawa Storczyków “Orchidea 2013”
Biblioteka Uniwersytetu Warszawskiego. 2 marca 2013 r.
Zapraszam do obejrzenia zdjęć w FOTOGALERII>>>